مکزیک نخستین مورد آبله میمونی را تایید می‌کند| کارشناسان جهانی خواستار اقدامات بیشتر در برابر بیماری هستند
مکزیک روز شنبه نخستین مورد تایید شده آبله میمونی در این کشور را تایید کرد و پس از آرژانتین دومین کشور آمریکای لاتین شد که موردی از بیماری را گزارش کرده است.
هوگو لوپز-گاتل معاون وزیر بهداشت مکزیک در توییتر اعلام کرد که این بیمار یک مرد ۵۰ ساله ساکن دائمی نیویورک است که در مکزیکو سیتی تحت درمان قرا ردارد.
لوپز گارتل گفت: «او احتمال در هلند دچار عفونت شده است.»
روز جمعه آرژانتین نخستین کشور آمریکای لاتین بود که موردی از آبله میمونی را گزارش کرد.
تا به حال بیش از ۲۰ کشور عمدتا در اروپا بیش از ۳۰۰ مورد تایید شده و احتمالی ابتلا به این بیماری را گزارش کرده‌اند و این شیوع فراتر از محدوده کشورهای با شیوع بوم‌گیر یا آندمیک این بیماری در آفریقای مرکزی و غربی است.
نباید اشتباهات پاندمی کرونا را تکرار کرد
برخی از کارشناسان برجسته بیماری‌های عفونی خواستار اقدام سریع‌تر سازمان بهداشتی جهانی برای مهار این شیوع فزاینده شده‌اند.
آنها استدلال می‌کنند که دولت‌ها و سازمان جهانی بهداشت نباید همان اشتباهات در ابتدای پاندمی کووید-۱۹ را تکرار کنند که به تاخیر در شناسایی موارد بیماری انجامید و به انتشار کروناویروس کمک کرد.
با اینکه آبله میمونی به اندازه کرونا واگیر یا خطرناک نیست، اما دانشمندان می‌گوید لازم است دستورالعمل روشن‌تری درباره چگونگی ایزوله کردن بیماران آبله میمونی و توصیه‌های واضح‌تری درباره چگونگی حفاظت افراد در معرض خطر اعلام شود و آزمایش و ردیابی تماس بهبود یابد.
ایزابل اکرل، استاد در مرکز بیماری‌های ویروسی نوپدید ژنو در سوئیس می‌گوید: «اگر این بیماری (در کشورهای بیشتری) بوم‌گیر یا آندمیک شود، ما با یک بیماری بد دیگر روبرو خواهیم شد و تصمیم‌های مشکل بسیاری باید گرفته شود.»
سازمان جهانی بهداشت (WHO) در حال بررسی در این باره است که آیا باید آبله میمونی به عنوان یک «وضعیت اضطراری بهداشت عمومی با اهمیت بین‌المللی» (PHEIC) مورد ارزیابی قرار گیرد یا نه. تصمیم WHO درباره اینکه این شیوع به مرحله اضطرار بهداشت جهانی رسیده است- آنچنانکه درباره ابولا یا کرونا انجام شد- به شتاب بخشیدن به پژوهش‌ها و تامین مالی برای مهار بیماری کمک می‌کند.
مایک رایان، رئیس برنامه اضطرارهای بهداشتی WHO در حاشیه اجلاس سالانه این سازمان در ژنو گفت: «این موضوع همیشه مورد ملاحظه بوده است، اما هنوز کمیته اضطراری درباره آبله میمونی تشکیل جلسه نداده است.»
با این حال، کارشناسان می‌گویند بعید است WHO به زودی در این باره به تصمیم برسد، چرا که آبله میمونی تهدیدی شناخته‌شده است که جهان ابزارهایی برای مقابله با آن در اختیار دارد.
اکرل از WHO خواست تا کشورها را ترغیب کند حتی بدون اعلام وضعیت اضطراری اقدامات ایزوله کردن بیماران را به طور سختگیرانه‌تر و هماهنگ‌تری انجام دهند. او ابراز نگرانی کرد که صحبت از اینکه این ویروس بیماری خفیفی ایجاد می‌کند و اینکه واکسن‌ها و داروهایی برای آن در برخی از کشورها در دسترس است، «بالقوه به رفتارهای کاهلانه مقامات بهداشت عمومی بینجامد.»
آبله میمونی ممکن است در کشورهای جدیدی بوم‌گیر شود
گرچه بیماری آبله میمونی معمولا خفیف است و هیچ مورد مرگی در شیوع اخیر گزارش نشده است، اما مقامات بهداشت جهانی درباره شیوع فزاینده آن در کشورهایی که قبلا شیوع بوم‌گیر یا آندمیک آن را نداشته‌اند، ابزار نگرانی می‌کنند. WHO هم گفته است که انتظار دارد با افزایش اقدامات پایش شمار موارد شناسایی‌شده بیشتر شوند.
آنجلا راسموسن، ویروس‌شناس در دانشگاه ساسکاچوان در کانادا در توییتر نوشت آبله میمونی با کروناویروس جدید متفاوت است، اما «ما برخی از همان اشتباهات در رابطه با پاسخ قاطع با ابزارهای در دسترس» را تکرار می‌کنیم.
توصیه بر این است که افرادی که با ویروس آبله میمونی آلوده شده‌اند- و در برخی موارد تماس‌های نزدیک آنها- برای ۲۱ روز ایزوله شوند، اما هنوز گستره افرادی که که مشمول چنین مدت طولانی دور بودن از کار یا سایر تعهدات می‌شوند، چقدر است. اکرل می‌گوید ظرفیت آزمایشگاهی برای آبله میمونی هنوز به طور گسترده فراهم نشده است و بنابراین تشخیص سریع بیماری ممکن است مشکل باشد.
واکسیناسیون عمومی ضروری دانسته نشده است، اما برخی از کشورها از جمله بریتانیا و فرانسه واکسن‌های آبله را به کارکنان مراقبت بهداشتی و افراد در تماس نزدیک با بیماران ارائه کرده‌اند.
هنگامی که دیگر خیلی دیر است
برخی دیگر از کارشناسان پاسخ فعلی را متناسب می‌دانند و اعلام وضعیت اضطراری بهداشتی را در این مرحله لازم نمی‌دانند.
دیل فیشر، رئیس کرسی «شبکه پاسخ و هشدار شیوع جهانی» (GOARN) و استاد پزشکی در سنگاپور می‌گوید: «اعلام وضعیت اضطراری باید برای بالاترین سطح خطر بر اساس واگیری، شدت و خطر بین‌المللی تشدید شیوع حفظ شود.»
اما جدا از برچسب‌ها، کارشناسان می‌گویند مهمترین درس دو سال گذشته این است که برای پیشگیری از پاندمی‌ها هنگامی که شروع به انتشار کردند، دیگر خیلی دیر است.
پی‌یرو اولیارو، استاد بیماری‌های عفونی مرتبط با فقر در دانشگاه آکسفورد و کارشناس آبله میمونی می‌گوید: «موضوع همیشه ناامیدکننده این است که جهانی هنگامی در برابر یک بیماری جدید هشیار می‌شود که کشورهای پردرآمد درگیر آن می‌شوند.»
او می‌گوید برای آمادگی در برابر پاندمی‌ها، «شما باید این کار را در آنجایی انجام دهید که بیماری‌ها هم اکنون وجود دارند.»
