مدیرکل حریم شهرداری تهران با اشاره به صدور مجوزهای غیرقانونی ساخت‌وساز در حریم توسط برخی دستگاه‌ها گفت: اکنون در مناطق جنوبی مانند مناطق ۱۸، ۱۹ و ۲۰ همچنان انگیزه برای ساخت و ساز غیرمجاز وجود دارد، چرا که این مناطق زمین‌های زیادی دارند و تغییر کاربری به اشکال مختلف انجام می‌شود.
«علیرضا صادقی» مدیرکل حریم شهرداری تهران در پاسخ به این سوال که در کدام مناطق حریم انگیزه ساخت و ساز بالا است، با اشاره به اینکه ۱۱ منطقه تهران در حریم قرار دارند، گفت: اکنون در مناطق جنوبی مانند مناطق ۱۸، ۱۹ و ۲۰ همچنان انگیزه برای ساخت و ساز غیرمجاز وجود دارد، چرا که این مناطق زمین‌های زیادی دارند و تغییر کاربری به اشکال مختلف انجام می‌شود، به عنوان مثال از زمین‌های زراعی برای سوله‌سازی استفاده می‌کنند، در حالی که در مناطق شمالی بیشتر کوه‌خواری اتفاق می‌افتد.
او ادامه داد: در منطقه ۱۸ علاوه بر مسائل مشابه مناطق جنوبی، یک عامل دیگر نیز وجود دارد و آن تداخلات مرزی است. برای مثال وقتی می‌خواهیم به موضوع تخلفات حریم چهاردانگه ورود کنیم، تعارضات مدیریتی چندگانه مانع پیشگیری می‌شود و اینجاست که فرصت طلب‌ها از این اختلافات و تداخلات مرزی سوءاستفاده می‌کنند.
بخشی از گفتگوی صادقی با خبرگزاری ایلنا را در ادامه بخوانید:
*(تاثیر تغییر کاربری‌ها بر وضعیت معیشتی مردم) وضع معیشت در تغییر کاربری مناطق جنوبی بی‌تاثیر نیست، چرا که با تقسیم زمین‌ها حاشیه نشینی زیاد می‌شود. در گذشته اگر زمینی را به مساحت هزار متر و دو هزار متر، خرد و برای کاربری‌های مختلف از آن استفاده می‌کردند، الان به گونه‌ای شده که زمین ۱۰۰ متری را نیز در اطراف مرتضی گرد تقسیم می‌کنند، چرا که مهاجرت به این منطقه افزایش یافته است. از طرفی گرانی مسکن در تهران، طبقات متوسط به پایین را به این مناطق کوچ داده است.
*سه عامل اصلی مشکلات حریم در منطقه ۱۸ و ۱۹ ابتدا مهاجرت و حاشیه نشینی، سپس تداخلات مرزی و تقسیمات کشوری و نهایتا هجوم افراد سودجو برای انجام تخلفات ساختمانی است.
*در سال ۱۴۰۰ از ساخت ۵ هزار و ۵۰۰ مورد بنای غیرمجاز جلوگیری شد که تعداد خیلی کمی از آن‌ها مربوط به سوله‌های غیرمجاز و بیشتر اقدامات مربوط به جلوگیری و ممانعت از ساخت و ساز، تفکیک زمین، تصرف اراضی ملی و در نهایت آزادسازی آن‌ها بود.
*در حریم شهر تهران درآمد آنچنانی وجود ندارد و ما نیز نگاه درآمدی به حریم نداریم. کمک ما به روستاهای واقع در حریم فارغ از نگاه درآمدی است و حتی برای خدمات عمرانی، ترافیکی و خدمات جانبی از منابع درآمدی خود شهرداری به روستاهای واقع در حریم کمک می‌کنیم.
*یکی از بزرگترین کارهایی که در دوره دکتر زاکانی دنبال می‌شود، ایجاد فضای سبز در حریم و در قالب کمربند سبز و حریم باغ است. در منطقه ۴ نیز چند هکتار از زمین‌های منابع طبیعی را شهرداری در اختیار گرفته تا به فضای سبز و حریم باغ تبدیل کند.
*کمترین فضای سبز حریم را منطقه یک و پس از آن منطقه ۲ دارد. در منطقه ۲ به دنبال احیاء جنگل «کارا» توسط اداره کل منابع طبیعی هستیم، جنگلی که تقریبا فراموش شده است. در منطقه ۱۸ به دنبال احیای فضای سبز در خیابان سلامت هستیم. در منطقه ۱۵ و مسگرآباد، تبدیل بخشی از فضای حریم به پارک را پیگیری می‌کنیم. در منطقه ۱۳ و ۱۴ نیز برای پارک خجیر و سرخه حصار به دنبال این هستیم که یک تفاهمنامه با محیط زیست در زمینه جلوگیری از ساخت و ساز غیرمجاز در این عرصه‌ها امضاء کنیم. برای مثال ساخت و ساز در شهرک زیتون، بیش از چند دهه است که ما را گرفتار کرده و شهرداری سال‌ها درگیر ساخت و ساز غیرمجاز در این شهرک است. در این راستا باید هر چه سریعتر با همراهی نهادهای ذی ربط موضوع شهرک زیتون تعیین تکلیف شده و پیوند حیات وحش و گردشگری در منطقه احیاء شود.
*به دلیل افزایش جمعیت در اطراف تهران، نهادهای دولتی به ضرورت، گاهی مجبور به تأسیس بخشداری و فرمانداری جدید هستند که با این کار وسعت سرزمینی حریم را کوچک می‌کنند. مشکل اساسی ما در حریم این است که بخش‌هایی در حوزه شهرستان تهران نیستند و به دلیل تقسیمات کشوری، بخشداری و فرمانداری جداگانه دارند. در مناطق ۴، ۱۸، ۱۹، ۲۰ و ۱۵ نیز اگر نهاد دولتی جدید تاسیس نمی‌شد ما با مشکلات ناشی از تقسیمات کشوری روبه رو نبودیم اما تأسیس این نهادها، تعارضی را برای ما در حوزه حریم ایجاد کرده است که صیانت از حریم را دچار سردرگمی و پیچیدگی کرده است.
*شهرداری تهران اقدامات قانونی مربوط به حوزه خود را انجام می‌دهد. بسیاری از نهادها و دستگاه‌ها اگر تخلفی کنند با آن برخورد می‌کنیم و از طریق دستگاه‌های قضایی حتی برای نهادهای نظامی نیز حکم قضایی می‌گیریم.
(مشکلاتی که از حریم به شهر تهران انتقال داده می‌شود.) حریم تهران باید حداقل پنج یا شش برابر وضع موجود باشد. اکنون حاشیه نشینی یکی از آسیب‌های جدی حریم است که سرریز آن به شهر تهران وارد شده و موجب گسترش پایتخت و پایین آمدن کیفیت زندگی شهری می‌شود؛ علاوه بر آن حاشیه نشینی موجب معضلات اجتماعی بوده و خود سبب تقاضای سفر بیش از انداره به تهران و آلودگی هوای پایتخت می‌شود.
