به گزارش خبرنگار تئاتر بارز نیوز از ورایتی؛ درگذشت پیتر بروک ابتدا توسط ناشر آثارش و بعد توسط خبرگزاری‌های رسمی انگلستان به تایید رسیده است. بروک که متولد۲۱ مارس ۱۹۲۵ در منطقه چَزویک از مناطق لندن کشور انگلستان بود از دهه ۱۹۷۰ محل سکونت خود را به پاریس تغییرداد و در همین شهر نیز از دنیا رفت.
آخرین اثری که بروک شهیر آنرا در قالب نمایشنامه‌نویس و کارگردان به صحنه برد؛ به سال ۲۰۱۷ میلادی و نمایش «زندانی» باز می‌گردد که ابتدا این اثر را در پاریس و جشنواره ادینبورو و سپس در تئاتر ملی لندن به صحنه برد.
آخرین بار نام بروک در ابتدای سال ۲۰۲۲ میلادی به سرخط اخبار هنرهاینمایشی جهان راه پیدا کرده بود؛ جایی که وی اعلام کرد قصددارد نمایش «پروژه طوفان» با همراهی هلن استین یکی از قدیمی‌ترین همکارانش به صحنه ببرد.
از خاطره انگیزترین آثار بروک می توان به «مارا / ساد» در سال ۱۹۶۴ اشاره کرد که نمایشی پیچیده درباره مارکی دو ساد و زندانیان یک آسایشگاه روانی بود. وی وقتی این نمایش را سال ۱۹۶۶ در برادوی اجرا کرد برنده جایزه تونی شد و دومین جایزه تونی خود را پس از آن برای نمایش شگفت‌انگیز «رویای شب نیمه تابستان» دریافت کرد.
بروک با گروه تئاتری‌اش بیشتر به استفاده از اسطوره، افسانه، موسیقی و بداهه گویی علاقه داشت و در اوایل دهه ۱۹۷۰ راهی سفرهایی به خاورمیانه و آفریقا شد
در نمایش رویای شب نیمه تابستان که وی سال ۱۹۷۰ در انگلستان روی صحنه برد دکور صحنه با مجموعه‌ای از جعبه‌های سفید شکل گرفته بود و بازیگران با لباس‌های کارگری کارخانه یا لباس‌های گشاد رنگارنگ مانند یک سیرک ظاهر شده بودند و در حین نمایش روی ذوزنقه‌ای تاب می‌خوردند و نمایش شکسپیر را به شیوه‌ای معاصر و سرخوشانه ارایه می‌کردند.
از بروک به عنوان یکی از مشهورترین کارگردان‌های صحنه تئاتر جهانی یاد شده و پاتریک استورات و بن کینگزلی با بازی در نمایش‌های وی گفتند زندگی‌شان با حضور در این نمایش‌ها تغییر کرد.
بروک که زاده لندن بود اولین کارگردانی خود را برای فیلم «دکتر فاستوس» در سال ۱۹۴۳ انجام داد و از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۰ مدیر تولیدات اپرای سلطنتی کاونت گاردن بود. او پس از آن تا سال ۱۹۷۰ با کمپانی رویال شکپسپیر همکاری کرد که کارگردانی «شاه‌لیر» با بازی پل اسکافیلد و «تیتوس آندرونیکوس» با بازی لارنس اولیویه و ویوین لی از جمله آنها بود.
بروک یک بار در سال ۱۳۵۱ (۱۹۷۱ میلادی) به ایران سفر کرده بود. او در آن مراسم، تئاتر «اورگاست» را با حضور بازیگران ایرانی همچون سیاوش تهمورث، پرویز پورحسینی، هوشنگ قوانلو و فهیمه راستگار اجرا کرد
این کارگردان با گروه تئاتری‌اش بیشتر به استفاده از اسطوره، افسانه، موسیقی و بداهه گویی علاقه داشت و در اوایل دهه ۱۹۷۰ راهی سفرهایی به خاورمیانه و آفریقا شد. برگزاری کلاس‌های وی در ایران نیز با اقبال زیاد هنرمندان نمایش روبه رو شده بود.
او علاوه بر اجرای آثاری از چخوف، ساموئل بکت، کاریل چرچیل و آثول فوگارد از آثار نویسندگان نسبتاً ناشناخته نیز بهره میبرد.
پیتر بروک با جایزه سلطنتی بریتانیا در سال ۱۹۶۵ و نشان لژیون دونور فرانسه در سال ۲۰۱۳ تقدیر شده بود. مستندی در سال ۲۰۱۴ با عنوان «پیتر بروک: طناب باریک» توسط پسر وی درباره کار کردن او با بازیگران ساخته شد.
وی همواره در جست و جوی نوعی عرفان شرقی بود و سعی داشت زبانی نمایشی برای روایت آن بیابد؛ روایتی که اصلاً ساده نیست و مشکلات خاص خود را همراه دارد.
بروک یک بار در سال ۱۳۵۱ (۱۹۷۱ میلادی) به ایران سفر کرده بود. او در آن مراسم، تئاتر «اورگاست» را با حضور بازیگران ایرانی همچون سیاوش تهمورث، پرویز پورحسینی، هوشنگ قوانلو و فهیمه راستگار اجرا کرد. بروک به دلیل سفر دهه پنجاه به ایران و نیز ترجمه بسیاری از نوشته‌هایش در مورد تئاتر به فارسی، در ایران بسیار شناخته شده و محبوب است.
