ترورهای هدفمند و برنامه‌ریزی شده، اقدامات تروریستی مسلحانه کور، بمب‌گذاری‌ها، ربایش و شکنجه، مین‌گذاری و تله‌گذاری، تظاهرات مسلحانه و از این دست اقدامات خائنانه تنها بخشی از وقایعی است که به‌دست گروهک‌های متعدد تروریستی علیه مردم ایران در سنین و جنسیت‌های مختلف و از اقشار و صنوف متفاوت و متکثر انجام شده است.
صفحات روزنامه‌های سال ۱۳۶۰ مملو از اخبار مربوط به اقدام تروریستی علیه فرد یا افرادی بود که یا دلبستگی به نظام اسلامی داشته و یا حتی ظاهر و لباسی شبیه به نیروهای انقلابی داشته‌اند و این نشانه در کنار اعترافات صریح اعضای دستگیر شده گروهک‌هایی نظیر منافقین که در موارد متعددی اعتراف کرده‌اند تنها دلیل ترور یک فرد برای آنان به عنوان مثال شلوار سبزرنگی شبیه لباس سپاه پاسداران، اورکتی قهوه‌ای رنگ یا محاسنی بر صورت یک مرد و یا چادری بر سر یک زن بوده، نشان از استیصال گروهک‌ها در آن مقطع و هدف خائنانه آنان در گرفتن تلفات پرشمار بوده است.
اگر شلوار سبزرنگی شبیه لباس سپاه پاسداران، اورکتی قهوه‌ای رنگ یا محاسن داشتی قطعا از گزینه‌های ترورهای خیابانی دهه ۶۰ بودی
با نگاهی به آمار وقایع تروریستی و شهدایی که در سال ۱۳۶۰ مورد جنایت قرار گرفتند می‌توان دریافت که گروهک تروریستی منافقین بیشترین نقش را در این خونریزی‌ها بر عهده داشته است.
آماری که دیروز بنیاد هابیلیان آن را منتشر کرد و بر اساس آن فقط در سال ۱۳۶۰، ایران تعداد ۱۹۶۹ شهروند را در اقدامات تروریستی که توسط گروهک‌های منافقین، کومله، رزگاری، دمکرات، پیکار، چریک‌های فدایی خلق(اقلیت) و اتحادیه کمونیست‌های ایران انجام شده از دست داده است که گروهک منافقین با اقدام به ترور ۸۴۱ تن رتبه نخست را در خیانت به مردم و کشورش در این آمار کسب کرده است.
کارنامه منافقین آکنده از جنایات کوچک و بزرگی است که بدون تردید جنایت علیه بشریت محسوب می شود که در این مجال برخی از مهم ترین جنایات یادشده را در داخل کشور مرور خواهیم کرد.
گروهک منافقین با هدف ایجاد جامعه بی طبقه توحیدی تشکیل شد اما در عرض چند سال در تقابل با مردم قرار گرفت
گروهکی که شهریور ۱۳۴۴ با هدف «مبارزه با امپریالیسم» و «ایجاد جامعه بی‌طبقه توحیدی» تاسیس شد، کارش به جایی رسید که ۵ مرداد سال ۶۷ با جمعآوری نیروهای ضدانقلاب از کشور‌های مختلف اروپایی، نیرویی به تعداد ۱۵ هزار نفر را فراهم آورد و با بهرهگیری از جنگ افزار‌های اهدایی صدام و دیگر حامیان خود، در قالب عملیاتی با عنوان فروغ جاویدان به ایران حمله ور شد.
هرچند در آغاز این تهاجم، منافقین شهر اسلام آباد را به تصرف خود درآورد و به سمت کرمانشاه پیشروی کرد، اما به دلیل ایستادگی و مقابله مردم با آن‌ها به مانع جدی برای پیشروی برخورد تا اینکه نیروهای مسلح کشورمان در قالب عملیات مرصاد این گروهک تروریستی را نابود کردند.
اما کارنامه منافقین تنها به این عملیات نظامی محدود نمی‌شود؛ ۱۷ هزار شهید ترور، در اماکن عمومی شهرها، تجاوز به خاک کشور، ارائه اطلاعات محرمانه به دشمن بعثی و ترور ده‌ها شخصیت برجسته تنها گوشه‌ای از کارنامه سیاه منافقین است که در حافظه مردم ایران ثبت و ضبط شده است.
همین کارنامه سیاه و خونبار علت اصلی منفور بودن منافقین در کشور است؛ به هرروی خصیصه ضد بشری در اقدامات این گروهک چنان پررنگ و آشکار است که می‌توان با استناد به آن‌ها این گروهک را پیشتاز در جنایت علیه هموطنان خود یعنی شهروندان ایرانی لقب داد.
ادعای کومله دفاع از مردم کرد بود، اما در عمل نشان دادند نه تنها طرفدار مردم نبودند بلکه جنایاتی در حق این مردم روا می‌داشتند که در کمتر جایی مشاهده می‌شد
گروهک بعدی حزب کومله بود که از تعداد مذکور شهدای ترور در سال ۶۰ با ۴۲ اقدام تروریستی منجر به شهادت هموطنانمان از سرباز و شهروندان عادی تا معلم بازاری شده است.
کومله را باید مترادف با «داعش» دانست؛ گروه تروریستی که اعضای آن در آدم‌کشی و جنایت دست کمی از داعشی‌های امروزی نداشت و در همان ابتدای انقلاب و به خصوص در دهه ۶۰ وحشیانه‌ترین جنایات را علیه مردم شمال‌غرب کشور مرتکب شد.
جنایاتی که این حزب و احزاب دیگر در ناحیه کردنشین ایران انجام دادند را می‌توان به چهار دسته تقسیم کرد، دسته اول جنایاتی است که آن‌ها نسبت به مردم منطقه روا داشتند؛ دومین دسته شامل جنایت‌‌هایی می‌‌شود که علیه نیروهای مسلح از سپاه پاسداران گرفته تا ارتشیان، ژاندارم‌‌ها، نیروهای شهربانی و جهادگران انجام شده است؛ دسته سوم اقداماتی است که درباره افراد وابسته به همان حزب و به ویژه کسانی مرتکب شدهاند که با آگاهی نسبت به اهداف شوم حزب، از آن جدا شدهاند و سرانجام، چهارمین دسته از جنایات آن‌ها نسبت به جریان‌های رقیب رخ داده است.
مرسوم است به میمنت ازدواج، جلوی پای عروس و داماد قربانی می کنند. این رسم را کومله نیز اجرا می کرد، با این تفاوت که قربانی ها در آنجا جوانان اسیر ایرانی بودند
اعدام قسطی، به صورت كشیدن ناخن‌ها، بریدن گوشت‌های بازو و پاها، زدن توسط كابل، نوشتن شمارهای انقلابی بر روی بدن توسط هویه برقی و آتش سیگار، کندن پوست سر و زنده زنده ذبح، سوزاندن و پوست کندن انسان‌ها کمترین جنایات گروهک کومله بود.
اما این لیست که شامل اسامی و اطلاعات مربوط به شهدای وقایع تروریستی ایران در سال ۱۳۶۰ است به همت جمعی از کارشناسان بنیاد هابیلیان گردآوری شده است.
بنیاد هابیلیان(خانواده شهدای ترور) سازمانی مردم‌نهاد است که در سال ۱۳۸۴ به‌منظور تبیین پرونده تروریسم و باهدف فعالیت در راه مبارزه با تروریسم و شناساندن ابعاد و دامنه اقدامات و جنایت‌های منافقین و دیگر گروه‌های تروریستی به عموم مردم و گشودن پرونده‌های حقوقی علیه منافقین و زنده نگاه داشتن یاد و نام شهدا و جانبازان ترور آغاز به کار کرده است.
طبق آمار این بنیاد همانطور که گفته شد تعداد کل شهدای ترور در سال ۶۰ بالغ بر ۱۹۶۹ نفر است که از این میزان استان آذربایجان غربی با ۵۵۷ شهید بیشترین و استان های خراسان جنوبی و سمنان بدون شهید ترور کمترین میزان را به خود اختصاص داده اند.
گروهک‌های متعدد تروریستی با گرایش های مارکسیستی علیه مردم ایران در سنین و جنسیت‌های مختلف ترور انجام می‌دادند؛ برای آن‌ها هدف وسیله را توجیه می‌کرد
همچنین ۳ شهید در اقلیم شمال عراق و یک شهید هم در ایتالیا بوسیله گروهک های تروریستی به قتل رسیدند.
این آمار تنها مربوط به سال ۶۰ و اوج ناآرامی ها و فرصت طلبی گروهک های تروریستی است که خیال کرده بودند با وقوع انقلاب اسلامی زمینه شرارت برای آن ها فراهم خواهد شد.
گروهک هایی که به نام خلق آمدند اما علیه خلق شدند تا با گذشت زمان و اطلاع مردم از جنایاتی که انجام دادند به زباله دان تاریخ بپیوندند.
