“والری ریومین” فضانوردی که سابقه حضور در ایستگاه‌های فضایی “سالیوت” و “میر” را در کارنامه داشت و از سال ۱۹۷۳ در مجموع ۳۷۱ روز را در فضا سپری کرده بود، در سن ۸۲ سالگی درگذشت.
به گزارش بارز نیوز و به نقل از اسپیس، “والری ریومین”(Valery Ryumin) فضانورد روس که در چهار ماموریت ایستگاه فضایی از جمله آخرین پرواز شاتل فضایی ایالات متحده برای اتصال به ایستگاه فضایی سابق “میر” به فضا پرتاب شد، در ۸۲ سالگی درگذشت.
مرگ “ریومین” روز دوشنبه(۶ ژوئن) توسط آژانس فضایی روسیه(روسکاسموس) در یک بیانیه اعلام و تایید شد.
“دیمیتری روگوزین” رئیس روسکاسموس گفت: ما یک رفیق و یک دوست را از دست دادیم. این یک ضایعه جبران ناپذیر برای همه ما است. من عمیق‌ترین تسلیت خود را به خانواده و دوستان “والری” ابراز می‌کنم. یاد او برای همیشه در قلب ما باقی خواهد ماند.
“ریومین” که از سال ۱۹۷۳ عضو سپاه فضانوردان روسیه بود، در مجموع ۳۷۱ روز را در طول دو ماموریت کوتاه و دو پرواز طولانی مدت که رکوردشکن بود، در فضا سپری کرد.
وی در تاریخ ۹ اکتبر ۱۹۷۷ با ماموریت “سایوز ۲۵”؛ اولین ماموریتی که به ایستگاه فضایی “سالیوت ۶” اتحاد جماهیر شوروی پرتاب شد، به فضا رفت. “ریومین” و “ولادیمیر کووالیونوک” فرمانده این مأموریت، آماده شده بودند تا ۹۰ روز را در این ماژول مداری بگذرانند، اما موشک “سایوز” آنها نتوانست به خوبی به ایستگاه متصل شود و پس از پنج تلاش ناموفق، در حالی که منابع انرژی و سوخت آن رو به اتمام بود، این دو فضانورد تنها پس از دو روز به زمین بازگشتند.
بازدید دوم و سوم “ریومین” از ایستگاه فضایی “سالیوت ۶” اما بسیار موفق‌تر بود. وی در هر دو ماموریت “سایوز ۳۲” و “سایوز ۳۵” که به ترتیب در ۲۵ فوریه ۱۹۷۹ و ۹ آوریل ۱۹۸۰ پرتاب شدند، با ۱۷۵ روز و ۱۸۵ روز اقامت در فضا، رکوردهای جدیدی را در این زمینه ثبت کردند.
“ریومین” و فضانوردان دیگر در هر دو پرواز، آزمایش‌های علمی از جمله جوجه‌آوری تخم بلدرچین، آزمایش تلسکوپ‌های رادیویی و پرتوی گاما و نمایش‌های پردازش مواد را انجام دادند.
“ریومین” همچنین در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۸۰ شرکت کرد و به صورت زنده در اسکوربورد استادیومی در مسکو ظاهر شد.
“ریومین” تا پایان دومین اقامتش در “سالیوت” در تاریخ ۳ ژوئن ۱۹۸۰، ۳۵۲ روز را در فضا گذرانده بود که بیش از هر فضانورد دیگری در آن زمان در سراسر جهان بود.
اما این پایانِ کار او نبود و ۱۸ سال بعد فرصتی برای پرواز با شاتل فضایی ایالات متحده به دست آورد. “ریومین” در آوریل ۱۹۹۸، دو ماه قبل از پرواز به عنوان بخشی از خدمه ماموریت “STS-۹۱” با شاتل فضایی “دیسکاوری” گفت: پس از سه پروازم در دهه هشتاد، فکر می‌کنم که خوب است برای چهارمین بار پرواز کنم. می فکر می‌کنم برای فردی که تجربه پرواز بسیار خوبی دارد، بازدید از ایستگاه “میر”، ایستگاهی که بیش از ۱۲ سال در مدار بوده است، بسیار مفید خواهد بود. من معتقدم که می‌توانم جزئیات بیشتر و چیزهای بیشتری را در مقایسه با فضانوردان جوان یا اعضای خدمه ببینم.
“دیسکاوری” در تاریخ ۴ ژوئن ۱۹۹۸ در کنار ایستگاه فضایی “میر” لنگر انداخت و نهمین و آخرین اتصال را به عنوان بخشی از فاز اول ایستگاه فضایی بین‌المللی(ISS) تکمیل کرد.
“ریومین” به همراه فضانوردان ناسا به نام‌های “چارلز پرکورت”، “دومینیک گوری”، “فرانکلین چانگ دیاز”، “وندی لارنس” و “جانت کاوندی” چهار روز را در این ایستگاه فضایی گذراندند و سپس با “اندرو توماس”فضانوردی که ۱۳۰ روز را در ایستگاه فضایی سپری کرده بود، به خانه بازگشتند.
“ریومین” در آن زمان گفت: من معتقدم که برنامه فاز اول بسیار مفید بود و برای ایستگاه فضایی بین المللی آینده بسیار مفید خواهد بود. در طول این عملیات مشترک، ما چیزهای زیادی یاد گرفتیم. ما یاد گرفتیم که چگونه یکدیگر را درک کنیم. با فلسفه‌های هر کشور آشنا شدیم و با افراد زیادی آشنا شدیم. من معتقدم این یک گام بسیار مهم برای ما است.
“ریومین” سرانجام بلافاصله پس از فرود از چهارمین و آخرین مأموریت خود، از سپاه فضانوردان روسیه بازنشسته شد.
وی با نام کامل “والری ویکتوروویچ ریومین” در تاریخ ۱۶ اوت ۱۹۳۹ در شهر کومسومولسک-آن-آمور در شرق دور روسیه به دنیا آمد. او در سال ۱۹۵۸ از دانشکده فنی مهندسی مکانیک “کالینینگراد” و در سال ۱۹۶۶ از گروه الکترونیک و فناوری محاسبات موسسه مهندسی “مسکو” فارغ التحصیل شد.
“ریومین” پس از مدت کوتاهی به عنوان راننده تانک در ارتش، توسط شرکت فضایی راکتی “انرجیا”(Energia) استخدام شد، جایی که از او به عنوان یک مهندس و معاون طراح اصلی ایستگاه‌های مداری استفاده شد.
وی سپس بر توسعه و آماده‌سازی ایستگاه‌های فضایی در کلاسِ “سالیوت” نظارت داشت که بعداً به عنوان فضانورد به آنها پرواز کرد.
“ریومین” بین ۳ ماموریت “سالیوت” و پرتابش در شاتل فضایی، به عنوان مدیر پرواز ایستگاه‌های فضایی “سالیوت ۷” و “میر” خدمت کرد و در سال ۱۹۹۲ به عنوان مدیر برنامه مشترک شاتل “میر” روسیه منصوب شد.
ریومین که دو بار به عنوان قهرمان اتحاد جماهیر شوروی شناخته شد، سه نشان لنین و مدال “شایستگی در اکتشاف فضایی” و دیگر افتخارات روسی و بین المللی دریافت کرد.
انتهای پیام
