صحبتهای رامین رضاییان درخصوص همبازیانش در برنامه تلویزیونی با دنیای حرفهای فوتبال در تعارض بود.
اگرچه پیش از این هم در دیوار رابطه پرسپولیسیها با رامین رضاییان ترک افتاده بود، اما انتقادات او در تلویزیون علیه برخی همبازیانش تیر خلاص به این رابطه بود؛ طوری که دستکم تا زمان تنظیم این مطلب، رضاییان بیش از هر زمان دیگری به درهای خروج از باشگاه پرسپولیس نزدیک شده است. او در برنامه فوتبال برتر مدعی شد تعدادی از بازیکنان پرسپولیس در سطح این تیم نیستند و نمیتوانند بازیها را در بیاورند. رضاییان از مهاجمان تیم انتقاد کرد و از مهدی عبدی هم خواست بیشتر تلاش کند!
چیزهایی که رضاییان گفته حرف دل بسیاری از هواداران پرسپولیس است. یحیی گلمحمدی در این مدت بهخاطر خریدهای ضعیف و بینتیجهاش بهشدت تحت فشار بوده است و رضاییان هم به نوعی در امتداد همین فضا حرف زد، اما رفتار او حرفهای نبود و همین مسئله باعث شد این بازیکن با تئوری تنبیه انضباطی در آستانه حذف از پرسپولیس قرار بگیرد. شاید خیلیها حق را به رضاییان بدهند و انتقاداتش را موجه و منطقی بدانند، اما نکته اینجاست که بازیکن حق ندارد از حوزه اختیارات و تکالیفش فراتر برود و اگر اینطور باشد، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد. شاید اگر جمله به جمله حرفهای رامین بر زبان یک کارشناس یا پیشکسوت جاری میشد، همه او را تحسین میکردند، اما اینکه یک بازیکن علیه همبازیانش موضع بگیرد با عرف حرفهای دنیای فوتبال در تعارض است. اگر اینطور بود، لابد کریس رونالدو از دست همبازیان پراشتباهش در منچستریونایتد باید سر به بیابان میگذاشت یا هر روز علیه آنها تیتر یک به رسانههای اروپایی میداد!