تیم ملی ایران حدنصابهای جدیدی را در زمینه لغو نبردهای دوستانه به ثبت رسانده است.
این اواخر دیگر مسابقههایی که حتی قرار نیست برگزار شوند نیز لغو میشوند! تیمی که از آرژانتین و برزیل بهعنوان رقیب تدارکاتی احتمالی نام میبرد، حالا از تیم ملی عمان هم جواب منفی میگیرد. ماجرا دیگر آنقدر تکراری شده که حتی نمیتوان به آن پرداخت. چرا که دیگر جذابیتی هم ندارد. این داستانی است که اوج ناتوانی فدراسیون و اوج مشکلات تیم ملی را عیان میکند.
تصاویری که این روزها از اردوی تمرینی تیم ملی منتشر میشود، تصاویر شادی است اما اصلا با واقعیت منطبق نمیشود. چرا که حقیقت تیم ملی بهشدت نگرانکننده بهنظر میرسد. اوضاع این روزهای تیم ملی ایران مثل یک شعر بسیار غمانگیز روی یک ملودی شاد شده است. ترکیبی از عدمتناسب بین فرم و محتوا. تیمی که باید به حالش اشک ریخت و نگرانش شد. تیمی که با کمی تدارکات بهتر، میتوانست یکی از شگفتیسازهای جام جهانی باشد اما کارش به نقطهای رسیده که رفته رفته به دیدارهای درون اردویی راضی شود. چرا که حتی یک تیم در دنیا را بهعنوان رقیب تدارکاتی در مقابل خودش نمیبیند. جالب اینکه سرمربی الجزایر این اواخر تأکید کرده که حتی اگر روبهروی ایران قرار بگیرد، با نفرات ذخیرهاش بازی خواهد کرد. بهتر نیست مدیران فدراسیون کلاهشان را کمی بالاتر بگذارند؟
مهدی مهدویکیا و تیمش تنها با دو مسابقه تدارکاتی، به جام ملتهای زیر ۲۳ سال آسیا رفتند و در شروع فاجعهبار نشان دادند. این همان سرنوشتی است که احتمالا در جام جهانی برای تیم ملی تکرار خواهد شد. تیمی که محکنخورده به بازی بزرگان برود، زمین بازی را با دستهای خالی و ناامیدی محض ترک خواهد کرد. با این روند باید در انتظار یک فاجعه برای تیم ملی باشیم. این تیم روی «گسل» مهیای جام جهانی میشود.