به گزارش خبرنگار سینمایی بارز نیوز، در این بیانیه که به بهانه هم‌دردی با مردم داغ‌دار آبادان نگارش یافته است، از نیروی نظامی کشور خواسته شده تا سلاح‌های خود را زمین گذاشته و به مردم ملحق شوند. در این بیانیه که آشکارا، مشخص است با منویات سیاسی نگارش یافته، اصل حاکمیت و مبانی صریح در آن زیر سوال رفته است.
مولفان این بیانیه حتی در این چند خط محدود نیز نتوانسته‌اند خشم فروخورده خود را پنهان کرده و تناقض‌گویی خود را آشکار نکنند. میزان این تناقض به اندازه‌ای است که هدف بیانیه را هم‌دردی با مردم آبادان لحاظ کرده اما در ادامه، از عباراتی چون فساد، ناکارآمدی، دزدی، سرکوب و خفقان استفاده کرده و سمت و سوی یک حرکت اجتماعی رایج در زمینه رافت انسانی را به یک بیانیه با اغراض و اهداف سیاسی متمایل کرده است.
از شب گذشته که این بیانیه با امضای حدود ۵۰ سینماگر در برخی شبکه‌های اجتماعی، به‌شکلی محدود منتشر شده است، بسیاری از امضاءکنندگان از روش‌های مختلفی چون صفحات مجازی خود و مصاحبه با خبرگزاری‌ها، ضمن پس گرفتن امضای خود، به موارد دیگری نیز اشاره کرده‌اند که می‌توان به اضافه کردن بندهای سیاسی به این بیانیه پس از امضای آنها و البته ملتفت نبودن از بندهای این بیانیه اشاره کرد.
برخی نیز اعلام کرده‌اند که به آنها گفته شده بیانیه‌ای در راستای هم‌دردی با حادثه‌دیدگان آبادان تهیه شده و آیا مایل هستید آن را امضا کنید که آنها نیز غافل از محتویات این بیانیه، می‌گویند که نام‌شان را نیز به عنوان امضاکننده، پای این بیانیه بیاورند.
برخی نیز اعلام کرده‌اند که این بیانیه، هیچ هدف و غرض سیاسی را در نظر نداشته و صرفا به این معنی است که نیروی نظامی، آگاهی و خونسردی خود را در قبال عده‌ای خراب‌کار حفظ کرده و ناخواسته وارد زمین بازی دشمن نشود.
حسن برزیده که یکی از امضاکنندگان این بیانیه است، به بارز نیوز می‌گوید: این بیانیه، متن کوتاه و روشنی دارد و طبیعی است که هر سینماگری همچون من، از هر بیانیه‌ای که طی آن تشویق به خشونت نشود، حمایت می‌کند. البته که اصلا، نظام خود را مصداق این بیانیه نمی‌داند و قطعا مبرا از این اتفاق است.
این بیانیه، دومین بیانیه‌ای است که طی هفته‌های اخیر با محوریت سینماگران، از خارج هدایت می‌شود. برخی سینماگران به بارز نیوز گفته‌اند که از ماهیت تشکیل‌دهندگان گروه مجازی برای امضای این بیانیه بی‌خبر هستند و تنها یک گروه در واتس‌آپ تشکیل شده و از سینماگران خواسته شده که در جهت موافقت با این بیانیه، اعلام آمادگی کنند.
این اتفاق و جریان، مصادف است با جنبش می‌تو در ایران؛ جریانی که همسو با اتفاق‌های جهانی، در ایران نیز به راه افتاده و از یک جایی به بعد که پای عناصر خارجی به آن باز شد، سمت‌وسویی سیاسی پیدا کرده است. این جریان خزنده در تلاش است تا با رخنه در جمعیت سینماگر کشور، آنها را به تحریک و بزرگ‌نمایی در برخی از بی‌اخلاقی‌های رخ داده در این حوزه وادارد. به همین دلیل این جنبش هم‌اکنون به پناهگاهی تبدیل شده که طی آن، فقط اسم افراد خاطی آورده می‌شود و از جزئیات بیشتر این حوزه، خودداری به عمل می‌آید.
شدت این قبیل اتفاق‌ها طی روزهای اخیر به اندازه‌ای بوده که برخی سینماگران از جمله برخی زنان سینماگری که بیانیه آزار جنسی علیه زنان را امضا کرده بودند، امضای خود را پس گرفته و نسبت به این رویه که بی‌هیچ سندی، تنها یک نام مشهور آورده می‌شود را مورد نقد قرار داده‌اند.
رسانه‌های خارج‌نشین حالا در موج‌سواری جدید، به موضوع آبادان ورود کرده و از عواطف سینماگران سوءاستفاده کرده و به گونه ای وانمود کرده‌اند که سینماگران کشور، در مقابل نظام قرار گرفته‌اند. یک جریان‌سازی الکن که بدون نشر گسترده و حداکثری در فضای مجازی، با روشن‌گری بسیاری از امضاکنندگان این نامه ناکام ماند تا این رسانه‌های معاند، دومین شکست خود در تحریک سینماگران به ایجاد فضای ناآرام را متحمل شوند.
