شوراها تداوم پیشرفت و توسعه شهری
یکی از ثمرات بزرگ انقلاب اسلامی ایران در دهه‌های اخیر شکل‌گیری شوراهای اسلامی شهر و روستا بوده است که توسط رای مردم تعیین می شود. در همین زمینه با انتخاب شوراها و اداره بخشی از امور اجرایی کشور با تکیه بر روند آزاد تبادل دانش، بینش، نظارت و آرای مردم گامی مهم در واگذاری امور به سازمان‌های محلی برداشته شده است.
به عنوان نمونه مدیریت شهری زمانی می تواند عملکرد مناسبی داشته باشد که در چارچوب سیاست های شهری صحیح و برنامه‌ریزی شده حرکت کند، یکی از ویژگی‌های سیاست شهری خوب، مشارکتی بودن آن است یعنی جایگاهی که گروه های مختلف شهروندان در تدوین، اجراء و ارزیابی آن نقش داشته باشند و در ایران تنها نهاد محلی مشارکتی که توان تاثیر بر سیاست گذاری شهری را دارد شورای شهر است.
براساس این مشارکت هاست که می توان تفاوت نظام متمرکز و غیر متمرکز را در مدیریت فهمید.
در نظام متمرکز که دولت-کشور وجود دارد برتمامی سرزمین اعمال قدرت می کند و نظام نامتمرکز، وضعیتی را بیان می کند که در آن قدرت ها و مسئولیت ها میان یک مرجع مرکزی و مراجع محلی تقسیم شده است و شوراهای اسلامی هم یکی از همین مراجع به شمار می آیند.
شوراهای اسلامی یک نهاد و پارلمان محلی هستند که از متن قانون و بطن جامعه شکل می گیرند و به نوعی حکومت مردم بر مردم و حکومت مشارکتی تعامل گرا به شمار می آیند و در متن قانون جمهوری اسلامی ایران از جایگاه بالاتری برخوردار هستند.
نقش مثبت شورا می تواند عامل موفقیت مدیریت شهری و روستایی در دستیابی به برنامه ها و رشد و توسعه شهر و روستا و در نهایت رضایتمندی اکثریت مردم و شهروندان شود.
