تهران، جوانان و شور انتخاباتی

اداره ی تهران، نیاز به تخصص و تجربه و تعهد دارد نه چهره. این شهر بی صبرانه منتظر حضور متخصصانی است که دردهای آن را می شناسند و برای درمان آنها هم انرژی کافی دارند و هم انگیزه، نه کسانی که به واسطه ی افتخار آفرینی هایشان در عرصه هایی غیر از اداره ی شهر برای شهروندان آشنا هستند و نه به کسانی که به منظور دست یافتن به رانت های و فرصت های نامشروع برای چپاول شهر، با صرف اندکی از دارایی های بادآورده شان سبد رای خود را بالا خواهند برد.
تهران نیاز به جوانان انقلابی متخصصی دارد که بداند کمیت و کیفیت اداره ی شهر، از کدام پای خود می لنگد، نه فلان چهره که با جنازه فلان هنرپیشه شهیر عکس بیاندازد یا زمانی که پای منافع نامشروعش به میان آید، رقبا را با ضربات فنی پای خود ناک اوت کند.
یادمان باشد، همین چهار سال پیش، جریانی که هم امکانات تبلیغی فراوان داشت و هم ادعا می کرد بهترین جریان برای اداره ی کشور است با عملکرد ضعیف که کسر ایران است ، شور انتخابات را از خانه ها ربودند ، آسمان و ریسمان بهم ربط دادند تا برآمد سو را توجیه کنند که دیوار حاشایشان کما فی السابق بلند خواهد بود، امّا این موضوع باعث نمی شود که جریان انقلابی کشور، خود را پیروز مطلق این انتخابات بداند و از مسیر گذشته ی خود درس نگیرد.
پیروز انتخابات پیش رو مردم هستند و شهروندان تهرانی، همه کسانی که پا شهر و کشور را از آن خود میدانند و از لاک به ما چه ربطی دارد خارج شده اند و امید قلب ها ی خود را به مصلح اجتماعی گره زده اند . ریش سفیدانی که با هدف خیر، پا بر عرصه نهاده اند.
به این مساله نیز فکر کنند که در کنار اقبال عمومی شهروندان، تعهد، تخصص، جوانگرایی مد نظر رهبر معظم انقلاب و زندگی چهار ساله شهروندان تهران نیز در انتخاب نهایی نامزدهای انتخابات پیش رو، اهمیت دارد. باشد که صدای جوانان متولد دهه ی شصت، که در آتش ندانم کاری مدیران کشور، بخش زیادی از زندگی شان را بی کیفیت گذراندند، به گوش آنهایی که باید برسد تا نرود بر کودکان و نوجوانان فعلی کشور، آنچه که به آنها گذشت.

فاطمه سادات حمیدیان
کارشناس مدیریت شهری